دی اکسید کربن کجاست؟(مجموعه موشن گرافیک یک سیاره مریض-قسمت پنجم)
از زمان گسترش موتورهای بخار در حدود سال 1850، دی اکسید کربن هوا که تقریباً در حد طبیعیش بود، شروع به بالا رفتن کرد. یه خبر بد اینه که نه تنها تو این 170 سال دی اکسید کربن هوا کم نشده، بلکه سال به سال هم میزانش بیشتر شده. حتی همین الان هم رو به فزونی داره! اوجگیری مقدار دی اکسید کربن امروز به عنوان یک بحران برای زمین هست چون مقدارش 425 ppm رو هم رد کرده. (مقدار طبیعی زیر 300 میباشد)
در قرن 18 میلادی که تازه موتوربخار اختراع شد، همه از این وسیلۀ بهروز، شگفتزده شدند. اما کسی اون موقع حواسش به آینده نبود.
اما من و شمایی که امروز داریم زندگی میکنیم این سوال برامون پیش میاد که این همه دی اکسید کربن از کجا اومد؟
شاید بگین افزایش جمعیت یا توسعۀ شهرها دلیلشه. اما ریشۀ اصلی، سبک زندگیِ پرمصرف ماست. چون ما برای وسایلی که روزانه استفاده میکنیم نیاز شدیدی به انرژی داریم. باید بدونین عطش مصرف، عواقب خطرناکی برای سیارۀ ما داره.
نیاز به انرژی رو با سوزوندن زغال سنگ، گاز یا نفت برطرف میکنیم. چیزایی که از موجودات و فسیلهای مدفون در زمین به دست میاد و بهشون سوختهای فسیلی میگیم. زندگی و رفاه ما امروزه به سوختن زغالسنگ در نیروگاه برق، نفت یا گاز طبیعی وابستست.
درسته که سوختهای فسیلی پرِ انرژیاند اما یه مشکل بزرگ هم دارن: سوزوندن و مصرف اونها باعث تولید کربن میشه.
در سال 2009 به طور معمول هر فرد 17 تن دیاکسیدکربن در یک سال تولید کرده که معادل چیزیه که 4 تا فیل غول پیکر روی هم درست میکنن!
این دی اکسید کربنها توی جو زمین انباشته میشن و همونطور که در قسمت قبل دیدید با یه معادلۀ ساده باعث اثر گلخانهای و تغییرات اقلیمی میشن: دی اکسید کربن بیشتر = گرمای بیشتر.
تمام دانشمندان و دولتها دیگه میدونن که دی اکسید کربن، بیش از توان زمین تولید میشه. برای نجات زمین از بحرانهای آب و هوایی توافقنامههای بینالمللیای هم منعقد گردیده تا کمی جلوی انتشار کربن رو بگیرن. یکی از اهداف این توافقنامهها اینه که سوختهای پاک جایگزین سوختهای فسیلی بشه.
اما تا وقتی که جدیتر همه ما برای کاهش تولید کربن دست به کار نشیم، چرخه حیات، نجات پیدا نمیکنه.
قسمت بعدی رو میتونید در اینجا ببینید.
اخبار مرتبط
نظرات
دیدگاههای ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهدشد.
یک بشقاب خالی
ایمان ذکاوتمند
محققـان بـه تازگـی متوجـه نوعـی اعتیـاد خامـوش شـده اند کـه از دیـر بـاز در انسـان رخنـه کـرده و امـروزه طیـف وسـیعی از جوامـع را درگیـر کرده اسـت. اثـرات سـوء ایـن اعتیـاد تـازه کشـف شـده تـا جایـی خطرنـاک و پرهزینــه اســت کــه همــه ســاله عــدۀ زیــادی را راهــی بیمارســتان ها و گورســتان ها می کنــد. میـزان بـالای در دسـترس بـودن ایـن مخـدر و هنجـار تلقی شـدن ایـن اعتیـاد موجـب شـده تـا مبـارزه بـا ایـن اعتیـاد بـه یـک باخـت از پیـش تعییـن شـده تبدیـل شـود.