احتمال کاهش میزان انتشار گازهای کربنی در جهان در ۲۰۲۴ وجود دارد.
امیدهای کارشناسان اقلیمی برای آغاز روند کاهش انتشار گازهای کربنی توسط بخش انرژی در سال ۲۰۲۴ پررنگتر شده است.
به گزارش سایت خبری محیط زیست ایران (IENA)، آژانس بینالمللی انرژی پیش از این پیشبینی کرده بود که شروع روند کاهش میزان انتشار گازهای کربنی در بخش انرژی در میانه دهه جاری میلادی محقق میشود.
این در حالی است که اکنون احتمال داده میشود که بشر نقطه اوج سطح انتشار گازهای کربنی را در سال ۲۰۲۳ پشت سر گذاشته است. همزمان کورسوهای امیدی در زمینه به ثمر نشستن تلاشها برای تقویت بخش انرژی تجدیدپذیر و کاهش میزان استفاده از سوختهای فسیلی هم به چشم میخورد.
بارزترین نمونه در این زمینه در بیانیه پایانی نشست تغییرات آب و هوایی سازمان ملل متحد در دبی مشاهده شد. شرکتکنندگان در اجلاس «کاپ ۲۸» برای گذار به دوران عاری از سوختهای فسیلی به توافق رسیدند.
بخش انرژی در سطح جهان به تنهایی مسئول انتشار سه چهارم گازهای گلخانهای است.
آژانس بینالمللی انرژی در سال ۲۰۲۳ در گزارشی پیشبینی کرده بود که سطح انتشار گازهای کربنی که ناشی از بخش انرژی هستند تا سال ۲۰۲۵ میلادی به نقطه اوج خود میرسد. این نهاد بینالمللی دلیل اصلی این پیشبینی نه چندان خوشبینانه خود را بحران در بخش انرژی در پی درگیریهای روسیه و اوکراین عنوان کرده بود.
همچنین از تلاشهای چین، به عنوان بزرگترین منتشرکننده گازهای کربنی در سطح جهان، برای تقویت فناوریهایی که با انتشار کمتر گازهای کربنی همراه هستند به عنوان عاملی موثر در کاهش استفاده از سوختهای فسیلی یاد میشود.
کاهش میزان انتشار گازهای کربنی در بخش انرژی به دستیابی به سطح انتشار صفر خالص این گازها کمک خواهد کرد. هیات کارشناسان سازمان ملل متحد دستیابی به سطح انتشار صفر خالص تا سال ۲۰۵۰ میلادی را تنها راه محدودسازی میزان گرمایش زمین به یک و نیم درجه سانتیگراد در مقایسه با دوران پیش از انقلاب صنعتی میداند.
بنابر گزارش «مجمع بینالمللی تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد» (IPCC)، رسیدن به هدف ۱.۵ درجه افزایش دما برای جلوگیری از اثرات ویرانگر تغییرات اقلیمی ضروری است.
میزان گرم شدن زمین در طولانیمدت اکنون در مقایسه با دوران پیشاصنعتی زمین، یعنی پیش از انقلاب صنعتی و دورانی که بشر هنوز استفاده از سوختهای فسیلی را شروع نکرده بود، حدود ۱.۱ تا ۱.۲ درجه سانتیگراد است.
جهان با وجود همه تلاشها برای مهار گازهای گلخانهای، همچنان در مسیر رسیدن به میزان افزایش دمای حدود ۲.۵ درجه سانتیگراد تا سال ۲۱۰۰ است. سازمان ملل در عین حال اعلام کرده است که حفظ حد ۱.۵ درجه سانتیگراد افزایش دما به سرعت در حال ناممکن شدن است.
مطالب مرتبط
نظرات
دیدگاههای ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهدشد.
Tom Watt Smith
Drowning in Plastic سفری تکاندهنده به قلب بحران پلاستیک است که هر ساله میلیونها تن از آن وارد اقیانوسهای جهان میشود. این مستند با تصاویری گیرا و بررسیهای علمی دقیق نشان میدهد که چگونه زبالههای پلاستیکی، از جمله میکروپلاستیکها، زندگی دریایی و زیستکره ما را تهدید میکنند. از بستر دریاها تا موجودات کوچک و بزرگ، همه تحت تأثیر این ذرات پلاستیکی ریز و خطرناک هستند که حتی به زنجیره غذایی انسان هم راه یافتهاند. آیا میتوان راهحلی برای این معضل یافت؟...
سارا قبادی، فرهاد خسروانی
بیش از 60 درصد از پسماندهای تولیدی شهر تهران را پسماندهای فسادپذیر (تر) تشکیل میدهد. مدیریت این پسماندها از دیدگاه زیستمحیطی اهمیت قابل توجهی دارد.