اوضاع زمین چقدر بد میشه؟
اندازهگیریها نشون میدن غلظت کربن توی جو زمین 425ppm هست و هر روز داره بهش اضافه هم میشه. حداقل کاری که میتونیم بکنیم اینه که اضافه کردن به این عدد رو متوقف کنیم و کربنهای حال حاضر رو با کاشت درخت و روشهای نوین، تدبیر کنیم.
برای امکان زندگی در آینده، باید میزان کربن توی هوا رو حداقل به 350 ppm برسونیم. میپرسید چطور؟
فهرست مطالب
(مجموعه موشن گرافیک یک سیاره مریض-قسمت نهم)
تا اینجا متوجه شدیم که وسط مخمصۀ تغییرات اقلیمی و گرم شدن زمین هستیم. اما فکر میکنین ممکنه کار به چه جاهای باریکی کشیده بشه؟ (قسمت هشتم)
جواب این سوال بستگی داره به رفتار و تصمیماتی که امروز میگیریم. چیزی که مثل روز روشنه اینه که اگه به همین مسیر ادامه بدیم زمین برای ما قطعاً تبدیل به جهنم خواهد شد.
اگر همین طور کربندیاکسید بیشتری تولید کنیم، ظرف ده بیست سال آینده زمین اون قدر دماش بالا میره که به سختی میشه گفت بتونه جای مناسبی برای "زنده موندن" باشه.
تازه این چیزیه که ابرکامپیوترها در مورد آینده پیشبینی میکنن. کسی نمیدونه واقعیت چقدر میتونه بدتر از این حرفها باشه.
تا اینجا بعضی از این حدسها محقق شده: مثل گرم شدن سریعتر کشورهای بالاییِ زمین مثل کانادا، روسیه و قطب شمال در مقایسه با مناطق میانی مثل تایلند و کلمبیا.
بعضیشون هم در حال وقوعاند: طوفانهای شدید ... خشکسالیهای بیسابقه و افزایش روزهای گرم سال.
اینها بحرانهای امروزِ ماست. آینده، وضعش از اینی که هست خیلی خرابتر میشه ... اگه دست روی دست بذاریم.
هر چی دما بالاتر بره، آب کمیابتر و رشد محصولات کشاورزی سختتر و سختتر میشه. طوفانها مخربتر و سطح آب دریاها تا حدی بالا میاد که خیلی از شهرهای بزرگِ امروز غرق میشن.
اگه به هشدارهای زمین گوش ندیم، زمین مهربونی که میشناسیم از پا درمیاد و به جاش زمینی میاد که از دستمون کفری و عصبانیه!
حسابشو بکنین اگه همینطور پیش بریم و 3.5 درجۀ دیگه روی میانگین دمای زمین بزاریم، 70 درصد از موجودات نمیتونن ادامۀ حیات بدن. شما بگید این سیارهی خشک و خالی میتونه همون زمینِ مهربونِ سابق باشه؟!
راستشو بخواید توی بعضی چیزا کار از کار گذشته ... اما هنوز میتونیم از اتفاقای بدتر بعدی جلوگیری کنیم. البته اگه بتونیم کربندیاکسیدی که توی هوا انباشته کردیم رو جبران کنیم.
اما ما نباید به کارهایی که در سطح دولتها و سازمانهای بینالمللی نیازه انجام بشه اکتفا کنیم. باید همه برای نجات چرخۀ حیات دست به دست هم بدیم.
برای دیدن قسمت بعدی اینجا کلیک کنید.
Tom Watt Smith
Drowning in Plastic سفری تکاندهنده به قلب بحران پلاستیک است که هر ساله میلیونها تن از آن وارد اقیانوسهای جهان میشود. این مستند با تصاویری گیرا و بررسیهای علمی دقیق نشان میدهد که چگونه زبالههای پلاستیکی، از جمله میکروپلاستیکها، زندگی دریایی و زیستکره ما را تهدید میکنند. از بستر دریاها تا موجودات کوچک و بزرگ، همه تحت تأثیر این ذرات پلاستیکی ریز و خطرناک هستند که حتی به زنجیره غذایی انسان هم راه یافتهاند. آیا میتوان راهحلی برای این معضل یافت؟...
سارا قبادی، فرهاد خسروانی
بیش از 60 درصد از پسماندهای تولیدی شهر تهران را پسماندهای فسادپذیر (تر) تشکیل میدهد. مدیریت این پسماندها از دیدگاه زیستمحیطی اهمیت قابل توجهی دارد.