کاشت صحیح؛ جلوگیری از تغییرات اقلیم!
طبق تحقیقاتی که به تازگی انجام شده، مردم و حکومتها باید حواسشون باشه که چه درختی میکارند یا چطور میکارند؟
چون کاشت حسابنشدۀ درخت میتونه بیشتر از اینکه مفید باشه، به ضرر حیات روی زمین تموم بشه.
کاشت درخت و درختکاری در جامعه کلیشهای ما فقط صرفا به همین ارتباط پیدا میکند که در روز درخت کاری حدود 20 درخت را هر کدام از ما در جایی بکاریم و بعد از آن هم بریم و پشت سر خود را هم نگاه نکنیم.
فهرست مطالب
اما تا همین الان برایمان این سوال به وجود آمده است که برای جلوگیری از تغییرات اقلیمی که به دنبال آن هستیم چگونه باید درخت بکاریم و یا به طور دقیقتر کاشت صحیح درخت به شکلی هست؟
اگر شما هم تا همین الان فکر میکردید که اگر فقط بروید و هر سال در روز 15 اسفند مثلا 20 عدد درخت بکارید و بعد از آن فکر کنید که تمامی مسئولیت اجتماعی خودتان را انجام دادهاید سخت در اشتباه هستید.
اگر واقعا میخواهید که با کاشت درخت از تغییرات اقلیمی جلوگیری کنید با ما در این مقاله همراه باشید تا بررسی بیشتری روی این موضوع داشته باشیم.
توقفی کوتاه قبل از هر نوع درخت کاری!
یه لحظه صبر کنید قبل از این ادامه مقاله رو بخوانید چند دقیقه وقت بگذارید و موشن گرافیک که در ادامه آمده است را به دقت ببینید.
دیدن فیلمی که در ادامه آمده است از نون شب هم برای شما واجت تر است.
برای مقابله با تغییرات اقلیمی چه کاری باید انجام بدیم؟
بهترین راه برای معکوس کردن خطرات تغییرات اقلیمی، کاشت میلیاردها درخته. این، عدد بالایی نیست. بعضی از کشورهای کوچیک برای کاشت یکی دو میلیارد آستین همت رو بالا زدند... اما اگه قدم اشتباهی برداریم با همین کاشت درخت، اوضاع رو از اینی که هست خرابتر میکنیم. پس باید چیکار کنیم؟!
نقش جنگل ها اکوسیستم حیات وحش چیست؟
جنگلها تضمین کنندۀ زندگی روی زمیناند. اونها اکوسیستمهای پیچیدهایاند که ۸۰ درصد از حیات وحش رو توی دل خودشون جا دادند و در کنارش زندگی و شغل بیش از ۵/۱ میلیارد از ما آدمها هم به جنگلها وابستهست. به علاوه اینکه بهترین جذب کنندۀ کربن هم هستند. در واقع، اگه تقریبا به اندازۀ برزیل درخت داشته باشیم؛ اونها میتونن ۲۰۰ گیگاتن کربن رو از هوا فیلتر کنند که حدود پنج و نیم برابر بیشتری از کربنی هست که توی یکسال داخل جو ریختیم. خلاصه از خوبیهای جنگل هر چی بگیم کم گفتیم...
اما اگه درخت اینقدر خوبه و برای مقابله با گرمایش زمین تنها کاری که باید بکنیم، اینه که هر جا رسیدیم درخت بکاریم، پس کجاش خطرناکه؟!
بزارید پروندۀ درخت رو براتون باز کنم تا قشنگ متوجه بشید.
طبق تحقیقاتی که به تازگی انجام شده مردم و حکومتها باید حواسشون باشه که چه درختی میکارند یا چطور میکارند؟ چون کاشت حسابنشدۀ درخت میتونه بیشتر از اینکه مفید باشه، به ضرر حیات روی زمین تموم بشه.
برای توضیح این نکته اول از همه بیاید ببینیم درخت چهجوری کربن رو از توی هوا جمع میکنه؟
درختان چگونه کربن دی اکسید را جذب خود می کنند؟
درخت با کمک نور خورشید و فوتوسنتز، دیاکسید کربن رو به قند و اکسیژن تجزیه میکنه. به این صورت که کربن رو به عنوان غذا برای خودشون نگه میدارند و اکسیژن رو دوباره به هوا بر میگردونن. درخت از کربنی که جذب کرده برای ساخت برگ، شاخه و میوه استفاده میکنه.
جنگلهای زمین در حال حاضر توان جلب ۲.۴ گیگاتن (این عدد اگر به کیلو بیان شود بهتره.) یا دو تریلیون و چهارصد میلیارد کیلو کربن رو دارند که فقط ۷ درصد از کربنیه که توی یه سال به جو اضافه میشه.
اگر برای شما هم جالبه که بدانید همین الان وضعیت کربن دی اکسید در جهان به چه شکلی هست بد نیست که یک نگاهی به سایت آماری Daily co2 بزنید
ناگفته نماند کربنهایی که جذب میشن دوباره به جو بر میگردند اما خیلی آروم و به تدریج: وقتی عمر یه درخت تموم میشه حشرات و قارچها از تنه درخت تغذیه میکنن که باعث میشه کربن دوباره وارد اتمسفر بشه.
به هر حال کاشت درخت مهلتی برای تنفس و حیات به ما میده...
اما فقط در صورتی که به چند تا نکته دیگه هم توجه داشته باشیم.
مهم اینه که درختهایی که باید بکاریم رو درست و طبق اصول طبیعت بکاریم.
اما "درست" یعنی چطوری؟
کاشت صحیح درخت به چه معناست و چگونه از تغییرات اقلیمی جلوگیری میکند؟
ببینید... اگه ما بیایم و فقط یک نوع درخت رو که شاید بعد کلی تحقیق برای مقاوم بودن انتخاب کردیم رو توی یه منطقه یا زیستبوم بکاریم، باعث مرگ اون اقلیم از لحاظ زیستی(بیولوژیکی) میشه؛ چون تنوع گونههای گیاهی و موجودات زنده رو به شدت محدود کردیم. باید با تقلید از الگوی جنگلهای طبیعی، درختای متنوعی رو در کنار هم بکاریم تا اکوسیستم قوی و پایداری داشته باشیم.
یه مشکل دیگه که بیشتر طرحهای درختکاری داره اینه که میایم یه گونه که اتفاقا زورش زیاده و جونسخته رو از محیط زندگی خودش میاریم توی محیطی با شرایط زیستی دیگه. این کار باعث میشه شرایط نابرابری برای درختای بومی اون منطقه به وجود بیاد و کمکم جا برای درختایی که سالهاست اونجان تنگ بشه. در واقع درختای غیربومی آب و غذای درختای بومی رو تصاحب میکنن و با این کار نفسشون رو میبُرند. نتیجهش دوباره همون چیزی میشه که گفتیم: کاهش تنوع زیستی و اکوسیستم مرده. به جای اینکه درختا رو از محیط زندگیشون آواره کنیم بهتره موقع کاشت درخت، از گونههای بومی همون اقلیم استفاده کنیم که سالهاست با اون محیط وفق پیدا کردهن و در برابر کمآبی، آتشسوزی و طوفان مقاومترند.
نکتۀ آخر:
اینه که برای موفق شدن طرحهای درختکاری باید کاشت درخت و احیای جنگل رو به عهدۀ مردمی که توی همون منطقه هستند واگذار کنیم و زندگیشون رو با درخت و طبیعت گره بزنیم.
این کار تضمین میکنه که حتی اگه دولتها حواسشون از کاشت و داشتِ درخت پرت شد، مردمی باشند که از دل و جون برای درخت مایه بزارن.
بهترین کار اینه که شرایط رو برای بهره برداری مناسب مردم از چوب و میوۀ درختها مهیا کنیم. خیلی از طرحهای کاشت درخت به دلیل توجه نکردن به همین یه نکته با شکست مواجه شدهند.
جنگل خیلی بیشتر از درختاییه که به چشم میاد. این فقط یه روی سکهشه چون جنگل از شبکههای پیچیده و درهمتنیدهای زیر و روی خاک تشکیل شده که طی سالها و دههها به وجود اومده.
خب دیدید که درختکاری هم قلقهای خاص خودشو داره.
اما اگه بخوایم چیزایی که گفتیم رو خلاصه کنیم باید یادتون باشه برای نجات چرخۀ حیات به تنوع و تراکم، بومی و مردمی بودن درختکاری توجه داشته باشید.
باغتون آباد…
مطالب مرتبط
نظرات
دیدگاههای ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب سایت منتشر خواهدشد.
Tom Watt Smith
Drowning in Plastic سفری تکاندهنده به قلب بحران پلاستیک است که هر ساله میلیونها تن از آن وارد اقیانوسهای جهان میشود. این مستند با تصاویری گیرا و بررسیهای علمی دقیق نشان میدهد که چگونه زبالههای پلاستیکی، از جمله میکروپلاستیکها، زندگی دریایی و زیستکره ما را تهدید میکنند. از بستر دریاها تا موجودات کوچک و بزرگ، همه تحت تأثیر این ذرات پلاستیکی ریز و خطرناک هستند که حتی به زنجیره غذایی انسان هم راه یافتهاند. آیا میتوان راهحلی برای این معضل یافت؟...
سارا قبادی، فرهاد خسروانی
بیش از 60 درصد از پسماندهای تولیدی شهر تهران را پسماندهای فسادپذیر (تر) تشکیل میدهد. مدیریت این پسماندها از دیدگاه زیستمحیطی اهمیت قابل توجهی دارد.