برترین مقالات ایران و دنیا در حوزه محیط زیست

شاید یه نفری نتونیم جلوی تغییر اقلیم و گرمایش زمین رو بگیریم، اما با آگاه کردن حتی یک نفر درباره‌ی وقایعی که داره اتفاق میوفته، می‌تونیم تغییری در جهت خنک کردن زمین و نجات چرخۀ حیات انجام بدیم.

زندگی مصرف‌گرای کنونی با ایجاد تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین، حیات زمین را به ورطۀ نابودی کشیده است. نشانه‌های مرگ زمین آشکار شده و انسان مسئولیتی دربارۀ هستی دارد که باید به آن عمل کند: نجات چرخۀ حیات! اینجا جمع شده‌ایم تا حیات را برای آیندگان به ارمغان آوریم.

در مواجهه با بحران‌های فزاینده آب و هوایی، اقلیمی و اتفاقات هشداردهنده‌ آن، نیازمند آنیم که قهرمانان آب و هوایی‌مان را بشناسیم. قهرمانانی که در مکان‌های آرامی که ما نمی‌بینیم کار می‌کنند و بر سیاره ما اثر می‌گذارند. صدف‌ها، با همه تنوع خیره‌کننده و شهرت تاریخی‌شان برای مرواریدها و غذاهای شیک، نقشی مثال زدنی - اغلب ناشناخته - در کاهش اثرات تغییرات اقلیمی سیاره در حال گرم شدن ما دارند.

وقتی به اقیانوس یا هر اکوسیستم آبی فکر می‌کنیم، اغلب تصویر ماهی‌های رنگارنگ و پستانداران دریایی به ذهنمان خطور می‌کند. با این حال، به راحتی می‌توان از قهرمانان گمنامی که پایه و اساس این زنجیره‌های غذایی پیچیده را تشکیل می‌دهند چشم‌پوشی کرد. جلبک‌ها به عنوان تولیدکنندگان اصلی عمل می‌کنند و نقشی حیاتی در حفظ اکوسیستم‌های آبی ایفا می‌کنند.

اینکه امروز هوا بهاریه ولی فردا دوباره باید شال و کلاه کنید رو جزء تغییرات اقلیم نمی‌شه حساب کرد. اختلاف آب و هوا در سرزمین‌ها یا روزهای مختلف، چیز خطرناکی نیست ولی تغییرات اقلیمی بزرگ‌ترین تهدید زندگی انسان‌هاست. پس تغییرات اقلیمی چیه؟ آیا یک پدیده‌ی نوظهور و بی‌سابقه در طبیعت و تاریخ کره زمینه؟ اصلا تفاوتش با آب و هوا چیه؟ در این مقاله به این موارد می‌پردازیم.

متاسفانه پسماند چالشی برای جوامع مدرن شده است؛ ما روزانه زباله‌هایی از انواع گوناگون تولید می‌کنیم. اما نکته مهم اینجاست، پسماند تولیدی جوامع انسانی به شدت در حال تخریب چرخه حیات و محیط زیست است. کمپوست راهی است برای بازیافت پسماند تر و بازگرداندن آن به چرخه طبیعت در کنار آن‌که مزایای بسیاری هم، برای ما دارد.

فکر کردین چرا زمین بر عکس سیاره‌های دیگه می‌تونه جای مناسبی برای زندگی باشه؟ یکی از دلایلش، وجود لایه‌ای از گازهای مختلف از جمله کربن هست، که به اون اتمسفر یا جو می‌گیم. اتمسفر دلیل اینه که از سرما یخ نمی‌زنیم، اکسیژن توی فضا پخش نمی‌شه یا خودمون از زمین به بیرون پرت نمی‌شیم.

از زمان گسترش موتور‌های بخار در حدود سال 1850، دی اکسید کربن هوا که تقریباً در حد طبیعی‌‌ش بود، شروع به بالا رفتن کرد. یه خبر بد اینه که نه تنها تو این 170 سال دی اکسید کربن هوا کم نشده، بلکه سال به سال هم میزانش بیشتر شده. حتی همین الان هم رو به فزونی داره! اوج‌گیری مقدار دی اکسید کربن امروز به عنوان یک بحران برای زمین هست چون مقدارش 425 ppm رو هم رد کرده. (مقدار طبیعی زیر 300 می‌باشد)