چگونه گوده یا چاله برای کاشت بذر ایجاد کنیم؟
- بهتر است گوده یا چاله را در بالای درخت مادری یا بوتهها یا یک تخته سنگ ایجاد کنیم.
نکته: اگر محل کاشت بذر در کوه باشد، سنگهای بزرگ را پیدا کرده و در نقطۀ آبگیر (رشد سبزۀ بیشتر نشانۀ آبگیر بودن است) چاله را آماده میکنیم. مزیت سنگهای بزرگ هم در آبگیر بودن است و هم جهت سنگ چینی برای حفاظت از دام کار ما را آسانتر میکند.
- برای ایجاد چاله یک دایره فرضی به قطر ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر بر روی خاک ترسیم میکنیم.
- سپس با ترسیم قطر دایره روی زمین آن را به دو قسمت مساوی تقسیم میکنیم به صورتی که نسبت به شیب زمین و مسیر جاری شدن آب، یک نیم دایره بالا و نیم دیگر پایین قرار بگیرد.
- حدود ۵ سانتیمتر از سطح خاک چاله را با کلنگ کنده و با بیلچه در گوشهای بیرون از چاله قرار میدهیم تا موقع کاشت بذر از خاک سطح الارض استفاده کنیم.
- نیمه پایینی قطر دایره را به عمق ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر با کلنگ میکنیم و خاک آن را در قسمت پایین و بیرون از گوده تخلیه و با آن یک پشته در قسمت پایینی چاله درست میکنیم تا به مانند یک خاکریز کوچک مانع خروج آب از گودال شود.
- در مرحله بعد خاک قسمت بالایی قطر دایره را به عمق ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر میکنیم و در قسمت پایینی قطر دایره که از قبل آن را گود کردهایم میریزیم تا چالهای یکنواخت ایجاد شود.
نکته: هر چه عمق خاک کف گوده بیشتر کنده شود؛ بعد از اینکه بذر سبز شد امکان ریشه دوانی بذر بیشتر میشود و نهال میتواند در مدت زمان کوتاهتری (۳ ماه زمستان) ریشه دوانی بیشتری داشته باشد.
و این ریشه دوانی سریع و زیاد باعث میشود که نهال نورس، قبل از فرا رسیدن دورۀ گرما و وقوع تنش خشکی ریشههای خود را در خاک اصلی مستقر و از خطر خشک شدن در تابستان نجات پیدا کند.
- برای این که گوده در بارندگیهای شدید پر نشده و پشته شکسته نشود، باید کمی بالاتر از قطر دایره یک آبراه به عمق ۵ تا ۷ سانتیمتر ایجاد کنیم.
- برای این که عمق آبراهه از ۵ سانتیمتر پایینتر نرود، یک تکه سنگ صاف داخل کف آبراه قرار دهید تا آب، عمق ورودی آبراهه را بیشتر نکند و ارتفاع آبگیری گوده کم نشود.