بادام کوهی درختی بومی ایران، مقاوم و خوداتکاء است که قابلیت رشد در اکثر محیط‌ها و شرایط کم آبی را دارد.
این درخت در تمام خاک‌ها رشد می‌کند ولی خاک‌های آهکی را ترجیح می‌دهد و از خاک‌های با رطوبت بالا و بدون زهکشی آسیب می‌بیند.
ارتفاع مناسب برای کاشت این گیاه مقاوم ۸۰۰ تا ۲۷۰۰ متر از سطح دریا است. بارش مطلوب برای بادام کوهی ۱۵۰ تا ۲۵۰ میلی‌لیتر بوده که متناسب با شرایط نیمه خشک در اکثر مناطق ایران است و به همین خاطر بدون آبیاری و به صورت دیم هم قابلیت زیست و ثمر دهی دارد.
این گیاه استراتژیک علاوه بر کنترل هرز آب، کاهش تبخیر از سطح، ذخیرۀ نزولات آسمانی، جلوگیری از فرسایش خاک، رفع آلودگی هوا، ترسیب کربن و جلوگیری از گرمایش زمین، باعث بالا رفتن درآمد ساکنان منطقۀ رویشی نیز خواهد شد.
چرا بادام کوهی می‌کاریم؟
به امید تحقق اهداف بلندی که ذکر می‌شود، باید برای کاشت انواع درختان مثمر و گیاهان پایدار دست به کار شد:
- جلوگیری از فرسایش شدید خاک
- رفع بحران آب
- تلطیف هوا
- مبارزه با ریزگردها
- تعدیل حرارت
- سودآوری اقتصادی
- ایجاد یک اقلیم کوچک با برخی از حشرات و پرندگان
- ایجاد محیطی سبز، شاد و مفرح برای گردش
و در آخر: نجات چرخۀ حیات و ایجاد بستر مناسبی برای رشد و تعالی زمینیان
همچنین به دلایل زیر درخت بومیِ بادام کوهی را می‌کاریم:
- نیاز آبی فوق العاده کم
- سازگاری با انواع اقلیم
- قانع بودن در خاک‌های فقیر
- تحمل در شیب‌های تند و هموار
- تحمل سرمای شدید و سرمای ارتفاعات بالاتر از ۲۰۰۰ متر
